Dag 16

5.20 uur staan we op, we zijn allebei altijd te vroeg!

Snel douchen, koffie, klein hapje, dan naar de taxi-standplaats, een kwartier te vroeg.

6.15 uur rijdt de taxi voor, de chauffeur klaagt over de kou, het is voor ons aan de frisse kant.

Hij rijdt rustig en goed, langs Albufeira, niet te geloven dat we dat lange stuk ook op de fiets hebben afgelegd.

Ineens houdt de weg op, werkzaamheden, we moeten een heel stuk omrijden over niet geasfalteerde weg, gaat goed.

Bij het station is een echte restauratie met een barretje, waar we koffie kunnen krijgen, niet uit een automaat, maar van een echte mevrouw! Dirk zondigt met een croissant, iets dat hij bij een latere meting direct uitbetaald krijgt, in dagen is de glucose niet meer zo hoog geweest.

Een prachtige trein glijdt het stationnetje binnen.

We hebben plaatsen gereserveerd, alles klopt, er is zelfs een oplaadpunt voor de telefoon.

De conducteur vraagt niet naar onze kaartjes maar vraagt Heleen of ze Heleen heet. We waren perplex.

We zijn vijf uur zoet, maar het is gezellig! Ik kijk “hoofdzaken” terug, een VPRO-programma, waarbij een aardige kapper jongeren knipt, ondertussen vertellen ze hun verhaal, met vaak opzienbarende problemen.

De luchtigheid waarmee de kapper reageert is erg helpend en plezierig voor de kijker en de kinderen. Ze verlaten allemaal vrolijk de kappersstoel.

Iets te laat komen we in Porto aan, het is een flink stuk lopen naar ons hotel, de weg stijgt steeds, best vermoeiend.

Vera Cruz is ons hotel, midden in het centrum. We zetten de rugzakjes in de kamer en gaan direct de stad in.

Natuurlijk stroomt helemaal beneden de Douro, we lunchen iets en zien hordes vnl mannen in het zwart op een heel groot terras, spreekkoren, juichen en vooral heel veel bier drinken. Ik vraag aan de ober, wie het zijn?

Vanavond speelt deze Deense voetbalclub tegen FC Porto.

Gezien de alcoholopname vraag ik me af of ze de avondwedstrijd halen?

We willen het beroemde, oude station zien. We moeten heel veel trappen op, 220 treden, Dirk heeft ze geteld.

Het is oud en heeft prachtige tegelplateaus.

Daarna naar de beroemde boekwinkel, waar episoden van Harry Potter zijn opgenomen. Eindelijk zijn we er, we willen nietsvermoedend binnenstappen, maar worden tegengehouden door een barse meneer, die ons kaartje wil zien. Dat hadden we online moeten bestellen. We hoeven niet terug.

We keren terug in het hotel en vallen in slaap, ik ben helemaal duf en wil eigenlijk niet meer de deur uit.

Het hotel-restaurant is gesloten, we gaan toch iets eten, en toen we het grote plein zagen, waren we zo verrast!

Er staat een prachtige kerstboom, alle bomen van het plein zijn verlicht, alleen de stammen, heel grappig en onverwacht.

In de buurt is een klein Indiaas restaurantje, waar we lekker Tandoori eten

We kijken nog even naar de nederlaag van Ajax.

Welterusten.