Dag 15

Ik zit nu in de trein naar Porto en schrijf over gisteren.

De dag begon goed met een heerlijke Thaise voetmassage. We boffen dat de salon vlak naast ons appartement is. Na vijf minuten massage zeiden we al tegen elkaar: dit gaan we hier vaker doen. Mijn voeten tintelden na een paar uren nog van genot.

Na een eenvoudige lunch thuis, gingen we rillend van de kou naar buiten en ploften we in onze straat op een paar stoelen van een leeg terras die daar pal in de zon stonden. We warmden gelukkig snel op. Het verschil in temperatuur tussen in en uit de zon is heel groot hier.

Met deze wetenschap gingen we op zoek naar een rustig plaatsje in de zon, uit de wind aan de oostzijde van onze Carvoeiro strandje. Daar heeft men over de rotsen heen een lang houten wandelpad op palen gebouwd. Aan het einde van dit pad is een stenen trap omlaag richting zee. Onder aan de trap is een houten bordes, waar een kleine barretje gevestigd is, maar nu gesloten. Het is daar heerlijk rustig en warm. Hier heeft Heleen haar middagdutje en ik mijn grote doorloper kunnen doen.

Toen we door en door opgewarmd waren, zijn we naar een mooi verhoogd terras in ons stadje gelopen. We hoopten op een drankje met een snackje (bitterballen of zo iets), maar dat vonden ze een vreemde vraag. Wat een kouwe K.. zaak. Daar komen we nooit meer.

Op de terugweg even langs onze buurtsuper voor het avondeten. Na onze avondwandeling onze rugzakken gepakt en vroeg naar bed.

NB op verzoek van Heleen deze aanvulling: de tussenstand van de rummycup met kaarten is: Heleen 8, Dirk 9

,