Dag 13

Vandaag is het fiets inlever dag.

Na een rustige dag gisteren, besloten we vandaag nog rustiger aan te doen. We hebben beiden veel gevraagd van onze lichamen (Heleen ivm haar handen) en (ik ivm mijn rosbiefje) op hele lompe stoere maar ijzersterke fietsen over hobbelige wegen met soms supersteile wegggetjes omhoog of omlaag met soms snelheden van 30-40km/uur.

We namen een laat en lekker ontbijt, en vertrokken pas na de lunch.

Ik had op Google Earth een fotogenieke locatie aan de kust richting Portimao gevonden. Hemelsbreed maar paar kilometer van ons appartement. Het navigatie systeem van Heleen had heel veel moeite om die bijzondere locatie te vinden; we moesten steeds opnieuw beginnen met zoeken.

Aan het eind van een doodlopend straatje stonden een paar grote auto’s van Duitsers die daar kampeerden. We parkeerden onze fietsen en liepen richting zee. Dat is hier een beetje spannend,, want er staan geen hekken langs de afgronden van de hoge rotswanden die plotseling ophouden en waar je zo 40-50 meter naar beneden kukelt als je niet oppast.

De panorama’s zijn in beide richtingen spectaculair. Aan een kant Portimao en de andere kant op ligt Carvoeiro op de achtergrond. We hielden niet op foto’s te maken. (Nu heb ik een probleem om een keuze te maken uit die foto’s voor dit verslag),

Omdat we donderdag op safari naar Porto gaan en we nu nog fietsen hebben, besloten we flink wat in te slaan bij de dichtstbijzijnde grote supermarkt. We kwamen thuis met twee volle rugzakken.

Het inleveren van de fietsen verliep snel. Na afloop hadden we allebei een gevoel: dit hoofdstuk is nu afgesloten, Als we terugkomen uit Porto gaan we een autootje huren bij de fietsverhuur.

Ter afsluiting maakten we nog twee foto’s van onze fietshelmen.

Om deze afsluiting te vieren trakteerde Heleen (op een terras naast de taxistandplaats) mij op een lekker wijntje. Ik maakte een afspraak met een taxichauffeur om ons donderdag om 6.15uur op te pikken voor de rit naar Tunes, waar we op de trein zullen stappen.